geschiedenis De Kil

Willemsdorp is gelegen aan de meest zuidelijke punt van het Eiland van Dordrecht. Deze Zuidpunt maakt sinds de middeleeuwen deel uit van het buitengebied van de stad Dordrecht.  Door de St.Elisabethsvloed is het oorspronkelijke veengebied overstroomd en is een nat en moerassig gebied ontstaan. Vanuit Dordrecht is door de eeuwen heen moerassig land ingepolderd en is de Zuidpunt veranderd  in een griendachtig gebied.

Het is aan Napoleon te danken dat er vanaf Dordrecht naar het Hollandsch Diep (Zuidpunt) een weg werd aangelegd. Deze moest gaan aansluiten  op de veerverbinding tussen  Holland en Brabant en zou deel gaan uitmaken van Napoleons stelsel “keizerlijke wegen” waarvan die van de weg  tussen Parijs en Amsterdam er één van was.  De weg werd gefinancierd door de aanleg van 2 tollen: de 1e Tol en de 2e Tol.  Op de meest zuidelijke punt en buitendijks van de Dijkspolder kwam in 1822 Willemsdorp tot stand, vernoemd naar koning Willem I. In 1822 startte de stoombootveerdienst met de stoomboot de Wilhelmina van Willemsdorp naar Moerdijk. Voor de wachtenden op de veerdienst ontstond er een kleine nederzetting. Van 1852 tot 1970 was er een postkantoor. Sinds 1872 was er een station op de spoorlijn Rotterdam-Breda.

Na de Franse Bezetter verbond Koning Willem I zijn naam aan het veerplaatsje. Hiermee kwam het gehucht Willemsdorp tot stand.

Ik 1930 werd de grote veerboot "Willemsdorp" in de vaart genomen.

De veerdienst is met de totstandkoming van de vaste oeververbindingen, eerst de Moerdijkspoorbrug en in 1938 ook de Moerdijkverkeersbrug  komen te vervallen.

Na de oorlog werd in 1945 de veerdienst evanals het station in ere hersteld omdat de bruggen opgeblazen werden in de oorlog. Dit duurde tot 1946.

Nabij de oprit van de verkeersbrug werd in 1938 het opvallende pand aan de Rijksstraatweg 195 gebouwd (hotel Willemsdorp), als onderkomen voor de politietroepen van het Nederlandse leger. Hotel Waterloo bij de nieuwe veerstoep bleef zeker nog in gebruik tot in 1941.

De strategische ligging van de Moerdijkbruggen was de reden dat op het Eiland van Dordrecht rond de bruggen tijdens de 2e Wereld Oorlog zwaar is gevochten. De bruggen werden al sinds 1936 bewaakt vanuit speciale rivier- en brugpijlerkazematten. Langs het Hollands Diep en de Buitendijk van het Eiland van Dordrecht is nog in april 1940, vlak voor de Tweede Wereldoorlog, een verdedigingslinie aangelegd als onderdeel van de uitbreiding van het Zuidfront van de Vesting Holland. De verdedigingslinie bestond grotendeels uit betonnen groepsschuilplaatsen of kazematten, gelegen achter de ringdijk. Deze linie is nog vrijwel intact en in het landschap zijn nog circa 60 kazematten aanwezig. De Nederlandse verdedigers van de Moerdijkbruggen waren voor het grootste deel ondergebracht in Willemsdorp: in hotel Willemsdorp en in een houten barakkenkamp.

In 1944-1945 werd op het voormalige Nederlandse bruggehoofd Moerdijk door de Duitsers een eigen bruggehoofd ingericht (aan beide zijden van de brug). Dit geeft weer de strategisch belangrijke positie van het bruggehoofd aan. Dit keer diende het als verdediging tegen de vanuit Frankrijk oprukkende geallieerden. Er werden in totaal 21 bunkers gepland en gebouwd. Daarvan resteren nu nog vier bunkers en drie militrailleuropstellingen of tobruks. Waarschijnlijk zijn de overige bunkers al snel na het einde van de oorlog gesloopt. Tijdens de gevechten aan het eind van de oorlog moesten de bruggen het wel ontgelden. In 1946 waren beide Moerdijkbruggen van oorlogsschade hersteld.

Rond 1950 wordt – ter vervanging van de oude Rijksstraatweg 7 - de Rijksweg A16 (E19) aangelegd.

In 1961 kreeg N.V. Jachthaven Willemsdorp een vergunning voor het aanleggen en exploiteren van een jachthaven in de buitengronden ten westen van rijksweg en spoorbaan aan de hoofdwaterkerende dijk. 

In 1963 werd camping Bruggehof aangelegd.

Willemsdorp heeft tot 1970 onderdeel uitgemaakt van de zelfstandige Gemeente Dubbeldam. Vanaf 1970 maakt Willemsdorp deel uit van de Gemeente Dordrecht.

In 1975 start jachthaven De Kil zijn plannen in oude veerhaven van Willemsdorp.

1978  oprichting watersportvereniging de Kil.

Buslijn 1 reed van 1971 tot 1984 tweemaal daags en in vakantie weekenden zesmaal daags naar Willemsdorp. 

In 1938 is het pand aan de Rijksstraatweg 195 gebouwd. Het witte gebouw op de hoek van de afslag naar de haven. Het was oorspronkelijk een kazerne voor de Genie en later de vaarschool. Na afstoting door defensie in 1968 is dit pand omgebouwd tot hotel café-restaurant Altair. Hier hebben in december 1979 een dertig-tal watersporters welke hun boot in Willemsdorp hadden liggen tweemaal vergaderd ter voorbereiding van de oprichting van de huidige Watersportvereniging “De Kil” Inmiddels heeft het pand een woonbestemming en is opgedeeld in appartementen.

De Rijksstraatweg loop verder over de  landtong tussen de Dortsche Kil en de Moerdijkbrug. Hier treft u een bungalowpark- en een appartementencomplex aan. Aan het einde van de weg is de ingang van de haven van WSV De Kil.